Doorgaans vallen derby’s vaak tegen en eindigen die vaak in een gelijk spel of komen tegen het einde van de wedstrijd pas los. Op deze zondag hadden vele toeschouwers de kou getrotseerd en zagen op sportpark de Luytelaar een lekkere pot voetbal. Eli moest winnen om de aansluiting met HVV niet te verliezen en Gerwen om de aansluiting met de koplopers te behouden. Vanaf het begin werd er gestreden voor iedere meter en liepen de emoties soms hoog op, beide ploegen speelde op het randje zonder echt erover heen te gaan. Scheidsrechter Straatman had de gehele wedstrijd zijn handen vol om het duel binnen de grenzen te houden, maar uiteindelijk slaagde hij met vlag en wimpel.
Vanaf het begin trok Eli ten aanval en probeerde via de snelle buitenspeler Raaijmakers en Arts de achterhoede onder druk te zetten. In eerste instantie hadden de backs v Rooij en Vorstenbosch hun handen vol aan deze behendige spelers. Echt heel veel gevaar was er niet, want Maas, v Malten en vd Berk zorgde steeds voor goede rugdekking, zodat er niet echt een kans werd gecreëerd door Eli. Of het moet in de 14e minuut zijn geweest, toen Vorstenbosch in zijn eigen 16 uitgleed en Arts een schot op doel kon lossen. Keeper vd Gevel pareerde en zette direct v Erp aan de gang met een lange bal, deze omspeelde Teuben en wachtte iets te lang met uithalen, zodat het 0-0 bleef, maar het spel was op de wagen.
Gerwen kreeg de zaak steeds meer onder controle en speelde scherp in de duels. Het leverde in korte tijd wel gele kaarten op voor v Malten en Kreemers, maar de aanvallen van Eli ebde langzaam weg. Gerwen stond goed, schermde steeds de ballijnen naar de zijkanten af en daar had Eli het steeds moeilijker mee. Teveel ging het door het centrum en daar stonden Kreemers, Janssen en ter Linden zijn mannetje wel. Overal zaten ze tussen of gleden ze de bal voor de voeten van de Eli spelers weg, het leidde tot wat irritatie en kleine opstootjes en daarmee gaven beide ploegen wel aan dat ze absoluut niet wilde verliezen vandaag. Beide ploegen kregen voor rust nog een kans om de score te openen, echter de schoten van Raaimakers van Eli en v Erp miste precieze om beide keepers in de problemen te brengen.
Na de thee kwam Gerwen sterk uit het kleedlokaal, het voetbalde wat makkelijker op dit zware veld en Jansen en ter Linden trokken op het middenveld het spel naar zich toe. Eli kon er niet veel meer tegenover zetten dan veel strijd en hoop op wat beters, echter toen ter Linden in de 53e minuut keeper Swinkels te ver voor het doel zag staan en de bal fenomenaal vanaf 40 meter over hem heen in het doel schoot, leek het wel of er iets knakte bij de mannen van Eli. De achterstand leidde niet tot een tegen offensief maar eerder tot berusting, Gerwen voetbalde vrolijk door en de rappe de Loo en v Erp werden echt een plaag voor de verdedigers uit Lieshout.
Omdat Eli risico’s ging nemen kregen deze 2 aanvallers de ruimte om hun snelheid te etaleren. Het was ook 10 minuten later dat de Loo er van door ging over rechts, eerst Hurkx zijn hielen liet zien en vervolgens Hollanders uitkapte en zijn voorzet werd haarfijn door de toegesnelde v Erp binnen geschoten, een doelpunt uit het boekje en Gerwen stond met 0-2 voor. Trainer Vermaas van Eli wisselde volop om toch de aansluiting nog te bewerkstelligen en de blauw-witten werkte zich uit de naad en deden alles om er nog wat van te maken. Maar Gerwen beet zich helemaal vast in de wedstrijd, je zag dat ze dit niet meer af gingen geven. De vele supporters genoten met volle teugen van hun team en dat werd 12 minuten voor tijd beloond toen Vorstenbosch op links v Erp wegstuurde, die heel beheerst Swinkels omspeelde en de 0-3 binnenschoot.
De vreugde bij Gerwen was groot, en het verdriet bij Eli voelbaar, uiteindelijk mesten ze zich gewonnen geven tegen het sterke collectief van Gerwen.
Na 93 minuten floot Straatman af en was iedereen er wel overeen dat Gerwen verdiend had gewonnen in een wedstrijd die meer dan de moeite waard was. Het was koud, maar het spel en de strijd van beide teams was hartverwarmend deze middag. Moe en leeg gestreden zochten beide teams de kleedkamer op en zoals gewoonlijk tussen deze beide clubs werd in de kantine nog een flink feestje gevierd en waren de irritaties alweer lang vergeten, een reclame voor het amateurvoetbal deze middag.
